Olgunlaşır insan;

Yenilmenin yeniden başlamak olduğunu öğrenince,

Beklememenin hafifliğini hissedince,

Mutluluğun bakış açısında olduğunu anladıkça,

Karşılıksız sevmeyi başarabilince,

Kötünün içinde iyiyi, iyinin içinde kötüyü fark edince,

Söylenilene değil söylenmek istenileni anlayınca,

Kelimeleri değil, gözleri okumaya başlayınca,

Asıl sevilmeye layık olanı bulunca,

Kendini tanıyınca,

Boş gururdan vazgeçince,

Kâinatı okumayı öğrenince,

Güzele değil güzeli yaratana aşık olunca,

Her doğan günün bir nimet olduğunu anlayınca,

Anı yaşamayı başarınca,

Affetmenin kendine iyilik olduğunu

Kinin, nefretin kalbini

Kötü sözlerin dengesini bozduğunu fark edince,

Kendi kendinin gözlemcisi olunca,

Kendini eleştirip kendiyle barışık olunca,

Olgunluğun sonu olmadığını anlayınca,

İşte oldum demeyince

Olgunlaşmaya başlamıştır insan.

Acılar yaşayınca, kırgınlıkları artınca, insanların maskeli olabileceğini anlayınca olgunlaşır insan.

Kendisi için savaşması gerekince, güveni boşa çıkınca, değer verdiğine değmeyince olgunlaşır insan.

Sevdiklerinin kıymetini kaybetmeden anlayınca, sevdiklerine sımsıkı sarılınca olgunlaşır insan.

Fedakârlıkları artınca, vefa duygusunu, vicdanı, merhameti öğrenince olgunlaşır insan.

Her iyi de bir kötü, her kötüde bir iyi görünce olgunlaşır insan.

Çocukların büyüdüğünü görünce, sorumluluklarının arttığını fark edince olgunlaşır insan.

Beklemeyi öğrenince, üzüntülerinin, acılarının üstesinden gelmeyi başarabilince olgunlaşır insan.

Ve en önemlisi de;

Gözyaşlarının yerini gülmeye bırakınca olgunlaşır insan…

Farid Farjad